Het bekruipt ons vaak

Een gevoel van spijt

Maar je rekent op het geit dat alles slijt met tijd

We negeren het graag

Maar het komt steeds terug

En dus blijf je makkelijk zwijgen tot de laatste zucht

Maar als we dood zijn

Is het te laat om iets te oen

Je kan niet meer boos zijn

Er is geen straks en ook geen toen

Als we dood zijn

Wordt alles wat we voelden koud

Dus laat ons groot zijn

Zeg: “sorry, ik was fout”

En we kwetsen vaak

Iemand die van ons houdt

Maar zijn veel te trots om toe te geven: ik zat fout

Eigenlijk wil je het wel

Toch weet jen iet hoe

Maar geloof me: de manier waarop doet er niet toe

Want als we dood zijn

Is het te laat om iets te oen

Je kan niet meer boos zijn

Er is geen straks en ook geen toen

Als we dood zijn

Wordt alles wat we voelden koud

Dus laat ons groot zijn

Zeg: “sorry, ik was fout”

We zijn zo bezig met onszelf

Dat we vergeten wat echt telt

Wordt het niet tijd dat ik je bel?

Want als we dood zijn

Is het te laat om iets te oen

Je kan niet meer boos zijn

Er is geen straks en ook geen toen

Als we dood zijn

Wordt alles wat we voelden koud

Dus laat ons groot zijn

Zeg: “sorry, ik was fout”